Η προδοσία

Η προδοσία

(του υπολογιστή, όχι η σειρά με τους χαροκαμένους!)

  Αγαπητοί και μη αναγνώστες,

 Για δεύτερη φορά εν μέσω εξεταστικής ο υπολογιστής μου παθαίνει βλάβη, σε μένα γνωστή ως κοκομπλόκο γιατί δεν μπορώ να μπλέκομαι με πολύ τεχνικούς όρους. Ας μη σχολιάσω την ψυχολογία μου και την ένταση που μου δημιούργησε αυτή η κατάσταση. Ενδεικτικά και μόνο θα αναφέρω ότι μετά τις, φυσικά, αποτυχημένες προσπάθειες μου να διορθώσω την κατάσταση βγήκα έξω να περπατήσω οραματιζόμενος τον εαυτό μου ωσάν Katy Perry του εξωτικού Μελισσοχωρίου να τραγουδάω Roar. 

  Για να μην σας κουράζω, όμως, με αυτές τις ασήμαντες λεπτομέρειες θα επικεντρωθώ στα συναισθήματα που μου γέννησε η κατάσταση αυτή. Η αλήθεια είναι ότι πίσω από το θυμό μου ένιωθα προδομένος. Ναι καλά διαβάσανε τα ματάκια σας. Προδομένος. Γιατί όπως λέει και το πλήρες όνομα του υπολογιστή, pc (personal computer), είναι προσωπικός. Ο υπολογιστής μας ξέρει ποιες είναι οι αγαπημένες μας σελίδες, ποιοι είναι οι φίλοι μας στον πραγματικό κόσμο, ποια είναι τα αγαπημένα μας video clip μέχρι και ποιες τσόντες προτιμάμε. Μας δέχεται αδιαμαρτύρητα 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, ντυμένους ή γυμνούς, βρώμικους ή καθαρούς. Αδιαφορεί γι αυτές τις ασήμαντες λεπτομέρειες. Κι εσύ από μέρους τον εμπιστεύεσαι. Του επιτρέπεις να αποθηκεύσει τις προτιμήσεις σου, τους κωδικούς σου, που ούτε στη μάνα σου δε θα έλεγες, να ανανεώνεται χωρίς να σε ρωτάει και να γίνεται καλύτερος. Μετά τα παλιομοδίτικα και άβολα ταξίδια στον πραγματικό κόσμο, πλέον φοράς τις πιτζάμες σου και παρέα με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί αφήνεσαι στην μαγεία του διαδικτύου που σου προσφέρει ο προσφιλής υπολογιστής (τον οποίο πρέπει να ονομάσεις πλέον, σαν κάτι άλλο!) και διώχνεις το άγχος της καθημερινότητας που βαραίνει τους ώμους σου.

  Έτσι η ζωή κυλά όμορφα και χωρίς να την καταλαβαίνεις. Μέχρι που μια μέρα όλο και μια εξυπνάδα θα κάνεις ή κάποια από τις αναβαθμίσεις που κατεβάζει ο υπολογιστής έχει θέματα και τσουπ! Να το το κοκομπλόκο!. Βρε τι επανεκινήσεις, τι format αυτός τίποτα. Σε κοιτάει αγέρωχα και συ απελπισμένος βρίζεις τους θεούς της τεχνολογίας που είσαι τόσο άσχετος όσο ο μέσος άνθρωπος με την αγγείωση του εγκεφάλου στα διάφορα είδη των κατοικίδιων θηλαστικών!

  Αυτή η ανάρτηση γράφεται από αυτόν τον υπολογιστή. Μπορεί να διορθώθηκε κάπως το πρόβλημα αλλά η εμπιστοσύνη μου χάθηκε. Γιατί πίσω από τα χαριτωμένα screensavers και την εμπειρία του διαδικτύου που σε κάνει να νιώθεις ασφαλής και άνετος κρύβεται απλά ένα μηχάνημα, ούτε κακό ούτε καλό. Μπορεί, πλέον, ο υπολογιστής μας να μας ξέρει καλύτερα από τους φίλους μας αλλά στην τελική όταν χτυπήσεις ο φίλος σου θα σπεύσει να σε βοηθήσει κι όχι ο υπολογιστής. 

Το βιβλίο της Κατερίνας

Το βιβλίο της Κατερίνας

Από τον Αύγουστο Κορτώ

Την κριτική μου για το βιβλίο της Κατερίνας (καμία σχέση με το Book of Eli!) μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ: (κριτική στο goodreads)

 Παρόλα αυτά μία συγκεκριμένη σελίδα νομίζω πως δείχνει ακριβώς τι εννοεί ο Αύγουστος όταν λέει ότι η Κατερίνα μεγαλούργησε ταπεινά χάρη στην αγάπη:
" Κι έτσι, αναπολώντας τα καλά και προσπαθώντας να ξεχάσω τα κακά, αυτά τα δύο χρόνια έχω κατορθώσει ως και τον εαυτό μου τον μισητό και τον σιχαμένο ν' αγαπήσω κάπως - ή, έστω, να τον συνηθίσω αφού με δαύτπν θα πορευτώ όσα χρόνια έχω τον γιο μου στο πλευρό μου. Κι εγώ που μια ζωή είχα συνηθίσει να μετράω τα κουσούρια μου, αυτά που με κάνανε λειψή στα μάτια του κόσμου κι ακόμα περισσότερο στα δικά μου, τώρα αθφνής με βλέπω σχεδόν συμπαθή. Στο κάτω-κάτ, λέω, για να με λατρεύει ο Πέτρος, για να λέει << Μάμα!>> και να φωτίζεται το πρόσωπο του, δεν μπορεί, κάτι καλό έκανα κι εγώ στη ζωή μου. Μπορεί να ήμουν άρρωστη, κι ανάποδη, και πικρόχολη, κι εγωίστρια, όμως κατάφερα κάτι που πολλές γυναίκες (πάρε παράδειγμα την αδελφή μου) το σκατώνουν τελείως: να μεγαλώσω ένα παιδί με τόση αγάπη, και τόση πίστη στον εαυτό του, που να μοιάζει ικανό να καταφέρει τα πάντα, που μιλάει και διαβάζει σε δύο ξένες γλώσσες άπταιστα, που αυτοσχεδιάζει υπέροχα κομμάτια στο πιάνο χωρίς μισό μάθημα σε ωδείο, και που σε δέκα-είκοσι χρόνια το πολύ θα κάνει την υφήλιο ολάκερη να ασχολείται με τα ιατρικά του επιτεύγματα. Λίγο το 'χεις; ''

Αυτή είναι η  Κατερίνα και πραγματικά μεγαλούργησε..

Ζητώ συγγνώμη για τυχόν παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Δεν έχω κανένα σκοπό σε κέρδος ή εκμετάλλευση του μόχθου του συγγραφέα. Απλά ένιωσα ότι μέσα στο βιβλίο, αυτό το κομμάτι είναι η Κατερίνα.