City of Swords

City of Swords (Stravaganza #6)

by Mary Hoffman

Very close to 3 out of 5 stars but not quite there..

 It was a short trip back to Talia and the stravaganti world that really brought back happy memories. However, as a book it didn't stand to my expectations..

 The story-line is pretty strong: Laura ,a 16 year old desperate girl, resolves to self-harming to ease the pain of her demons. The reason why she turns to cutting herself i'll leave it to you to find out as i consider it to be one of the most moving scenes in the book (though i didn't like the way it was described...I expected a more personal and eotional scene). But being one of the sad in Islington, makes you a candidate Stravaganti. So when Prince Jaccobo di Chimici of Fortezza leaves his last breath, Talia is in danger of a great turmoil. So the time comes for a new stravaganti to appear and save the fragile peace of Talia once more. Laura is the chosen one this time but her role is more complicated than the others because duty and love divide Laura's heart.

Laura's task is to travel to Talia with fer talisman, a silver dagger (what an irony it is!) so she can help Princess Luccia to claim and keep her rightfull place on the throne of Fortezza. But on the same time Ludo, a Manoush we met earlier in the series appears to be Jaccobo's elder and only son, an illegitimate one though. The citizens of Fortezza are divided between their loyalty to the royal family and Luccia, a female ruler, and to to Ludo, the new-comer and a male ruler. Finally a civil war starts and Ludo fight for the throne. 

Now, we can all imagine what is the reaction of the rest of the di Chimici family members. So Fortezza is under siege from the army gathered to provide tha Luccia will rise to the throne. Laura's job is to travel between the city and the castle the prncess is held and help Puccia to get back on her throne. The only problem is her love for Ludo. Though in the end it is that love that will save so many lives including their own.

On the same time the other stravaganti are not idle. Rodolfo and Luciano travel tty to coordinate the Orders actions and travel to the City of Swords to provide their help so Luccia is crowned Princess and save as many lives as they can. Lucciano is to marry Arianna (great story!!) but he puts himself in immense danger many times.. 

Except for laura there are two new guest Stravaganti as a surprise. New friendhips are born and old problems emerge from the depth of the heros's hearts. But you have to read to find them out!

What I didn't like...:

Laura story is not fully developed. She keeps repeating the same things over and over. What is more she is cast aside from Lucianno, Nick annd the other stravagante. I know that we have to learn about the others but Laura is such a minor character that i got the feeling that the book wasn;t about her at all. 

The descriptions are shorter than the previous books. I didn't live Fortezza unlike Belezza or Giglia. Something was amiss. The writer developed a great plot with turns and twists (though not unexpected) but doesn't write about life in Fortezza. The city is just a name and not a city-state with its own rules and life.

Last but not least..I almost got bored. I expected everything that happened. There wasn't the element of surprise or the an unexpected turn. For heaven's shake even the previous Stravaganti expected that Laura would be the new one!!

For those who have read the previous books it is a must resd but don't expect to be thrilled.

Heaven by Alexandra Adornetto

Heaven 

by Alexandra Adornetto

1.5/5 stars
Ughh Ok I know i gave good critics to Hades and Halo, but heaven is so different. Beth has changed a lot.. unfortunately. Half the book she is not strong but totally fixated on Xavier and all-whiny! Too many twists in the story and new parallel stories are introduced to the readers but all of them left unanswered. I mean...(spoilers):
1. Xavier's identiry secret wtf???
2. Molly and Gabriel?
3. What happened to Emily?
4. What happened to Beth's friend to Hell?
5. What happened with the Dark Angels?
6. Now the Sevens are happy after seperating Xavier and Beth and have no     interest in his powers?
7. What about the Hell-Heaven war that is about to start?
8. Still waiting for what happened and beth was saved from the pyre....
9. What happened to Ivy after the combined Wade-Sevens intrusion?
10. You mean dear writer that you think with Beth's last words we assume they are going happily ever after??? C'mon!

After reading the book, if you make it, you feel as the story is incomplete.. There should me a sequel or something.
About mrs Adornetto's writing skill I'd say wow! She's really good for a girl her age.. Well she could find something different to write than 'I was scared like a vampire fears the sun' but comparing that to the others defects of her book it is minor.
About the plot.. well i knew what was gonna happen three chapters before except in some little turnp-points. After beth and Xavier decide to get married heaven turns against them while in the same time hell seeks revenge. They 're on the run until their pursecutors finally achieve in seperating them even temporarily (What a surprise!). But there is always a way for you to find your destiny.. Meanwhile we see how some people manipulate otheers in order for them to feel great and the vain and we can't-stop-partying American youth...But Beth and Xavier always perfect and there for each other but too absorbed in themselves to notice anything that goes around them.
Not impressed at all...
I expected much more...

Ο Πόλεμος της Τροίας - Lindsay Clarke

O Πόλεμος της Τροίας

Μια γνωστή παγκοσμίως ιστορία. Ένας μύθος με πολλούς μύθους. Μια τραγωδία και ένας μεγάλος έρωτας. Η ιστορία του πολέμου της Τροίας και των γεγονότων που συντελέστηκαν πριν κατά τη διάρκεια αλλά και μετά είναι γνωστές σε όλο τον κόσμο.
Στο συγκεκριμένο βιβλίο ο συγγραφέας επιχειρεί να ξαναπεί το μεγαλειώδες αυτό έργο λίγο διαφορετικά. Μερικές αλλαγές στη γνωστή πλοκή και μερικές δικές του προσθήκες , οι οποίες συνάδουν όμως με το πνεύμα της εποχής και της αφήγησης και δε φαίνονται παράταιρες, κάνουν το έργο λίγο πιο ανθρώπινο. Γίνονται κατανοητές οι θαρραλέες πράξεις κάποιων ηρώων, απομυθοποιούνται άλλοι, εξηγούνται κατά το συγγραφέα τα κίνητρα πίσω από μερικές αποτρόπαιες πράξεις και κυρίαρχο στοιχείο στο βιβλίο είναι η δύναμη της γυναικείας παρουσίας σε όλους τους τομείς. Από την ματαιοδοξία και περηφάνια των τριών Θεών για τις οποίες ήρθε σε ρήξη όλο το ανθρώπινο γένος και ο Όλυμπος μέχρι την εμμονή για πλούτη από τη σκοτεινιασμένη ψυχή της Κλυταιμνήστρας που ένιωθε ότι μόνο έτσι θα μπορούσε ν πάρει εκδίκηση και να δικαιωθεί σε ένα κόσμο που της φέρθηκε άκαρδα επειδή δεν ήταν τόσο όμορφη όσο η αδερφή της αλλά και γυναίκα σε ένα κόσμο που κυβερνιόταν από θερμοκέφαλους και βάρβαρους άντρες όπως ο σύζυγος της ο Αγαμέμνων. Παρ όλη τη σημασία που ήθελε να δώσει ο συγγραφέας σε αυτή την αντίληψη και την απόφαση του να παρουσιάζει μικρά κεφάλαια-κλειδιά για την εξήγηση της πλοκή όπου μόνο εκεί πρωταγωνιστούν οι άλλοτε σημαντικές θεές και βασίλισσες και άλλοτε οι πιο ασήμαντες παλλακίδες, θεωρώ ότι αλληγορικά καταλάβαμε ότι στον πόλεμο δεν συμμετείχαν τόσο δραστήρια αλλά εξίσου δραστικά με τους άντρες η αφήγηση των πράξεων και του ρόλου τους ήταν αδύναμη μπροστά στις σκηνές που πρωταγωνιστούν οι άντρες. Είναι δυνατόν να μην αναφέρεται πώς αντιδρά η Κλυταιμνήστρα αφού απομακρύνεται από την αίθουσα μετά την ανακοίνωση για τη θυσία της Ιφιγένειας, ενώ αντίθετα να αφιερώνεται ολόκληρο κεφάλαιο που περιγράφει όχι μόνο πως θρήνησε ο Αχιλλέας το θάνατο του Πάτροκλου αλλά ολόκληρο το ελληνικό στράτευμα?
Ένα άλλο κυρίαρχο στοιχείο του βιβλίου ήταν η δύναμη του πάθους και του έρωτα. Της δύναμης αυτής που κατακλύζει τις αισθήσεις, θολώνει το νου, δίνει τη δύναμη για να αποτολμήσεις παράλογες ενέργειες και στο τέλος σε τυφλώνει και σε καταναλώνει ολόκληρο όπως τονίζει επανειλημμένα ο συγγραφές μέσα από το παράδειγμα του τυφλού βασιλιά των Δάρδανων, Αγχίση, που αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη λατρεία της Αφροδίτης και στο τέλος τυφλώθηκε από ένα κεραυνό του Δία. ο έρωτας πραγματικά τυφλώνει όπως φαίνεται αργότερα και από το παράδειγμα του Πάρη που λίγο πριν το τέλος μένει τυφλός από το ένα μάτι. Όμως αυτή η δύναμη που ήταν ικανή να ξεσηκώσει πολέμους και αναταραχές στον Ελλαδικό χώρο μπορεί να ξεφτίσει από τις κακουχίες του βάναυσου κόσμου που ζούμε. Ανήκει άραγε ο έρωτας σε αυτό τον κόσμο και αξίζει το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε? Ο Πάρις και η Ελένη μόνο στο ξερονήσι που αφιέρωσαν στην Αφροδίτη μπόρεσαν να ζήσουν πραγματικά ελεύθεροι την απόλυτη ένταση και το πάθος που έκρυβαν. Η έκθεση τους στον υπόλοιπο κόσμο τους έφθειρε. Και παρόλο που η άποψη του συγγραφέα με βρίσκει σύμφωνο, δεν βρήκα την ικανότητα του να περιγράψει αυτές τις τόσο ρομαντικές ιδέες και απόψεις του με αρκετή ενάργεια και καθαρότητα. Κάπου χάθηκε.
Τέλος ενώ στην αρχή με προβλημάτιζε στο τέλος κατέληξε να μου αρέσει η ιδέα ότι η πραγματική αιτία του πολέμου παραμένει αδιευκρίνιστη. Ήταν άραγε η ανάγκη για αποκατάσταση της τιμής του οίκου των Ατρείδων, η θέληση των θεών για πόλεμο, η αναζήτηση του παλλαδίου μέσα στα τείχη της Τροίας ή οι ιδέες της Κλυταιμνήστρας που εν μέρει φθονούσε την αδελφή της και από την άλλη ήθελε το δρόμο προς τα πλούτη της Ανατολής ανοιχτό?
Γενικά ήταν ένα καλό ανάγνωσμα, που θέλει λίγη υπομονή και επιμονή μέχρι να φτάσεις στο σημείο που το βιβλίο κυλάει και δεν χρειάζεται να κάνεις προσπάθεια και να αναλώνεσαι με τα αβέβαια αισθήματα του Πάρη και τον πόθο που προκαλούσε η Ελένη. Σημεία που ήταν σημαντικά και ο συγγραφέας απέτυχε να αξιοποιήσει ξανά λόγω αδύναμης περιγραφικής και αφηγηματικής ικανότητας.
Αυτό που βρήκα αντιφατικό είναι ότι ενώ ο Μενέλαος κατά τη διάρκεια της συμβίωσης του με την Ελένη επισκεπτόταν και άλλες παλλακίδες μετά την αναχώρηση της ισχυρίζεται ότι δεν μπορούσε να πάει με άλλη γυναίκα.
Το προτείνω στους βιβλιοφάγους αλλά για όσους έχετε περιορισμένο χρόνο διαλέξτε κάτι άλλο, εκτός αν σας ελκύει τόσο έντονα το έπος της Τροίας όπως εμένα. Αλλά σας προειδοποιώ: Όσοι διάβασαν τον Όμηρο και μετά αυτό θα το βρουν λειψό.